W dniu 19 marca 2024 roku zmarł o. Dominik Marian Orczykowski. Miał 96 lat, w zakonie spędził 78 lat swojego życia, a 70 lat w kapłaństwie. Był harcerzem, duszpasterzem-kapelanem harcerzy, pasjonatem lotnictwa i duszpasterzem lotników oraz kapelanem Instytutu Onkologii w Krakowie. Ten prezbiter Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów od dziesięcioleci był związany z Krakowem.
Kapucyni informują, że uroczystości pogrzebowe o. Dominika Mariana Orczykowskiego odbędą się w sobotę 23 marca 2024 roku w Kościele Kapucynów pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Krakowie Olszanicy (ul. Grzegorza Korzeniaka 16). O godz. 10.30 rozpocznie się różaniec za zmarłego, a o godz. 11 msza św. pogrzebowa, po niej ciało o. Dominika zostanie odprowadzone na cmentarz w Krakowie Olszanicy.
Br. Dominik Orczykowski urodził się 29.06.1927 r. w Drohobyczu, w województwie lwowskim. Na chrzcie otrzymał imiona Marian Władysław. Do nowicjatu Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w Sędziszowie Małopolskim wstąpił w roku 1945, a rok później złożył tam pierwszą profesję zakonną. Po ukończeniu nauki w Liceum Księży Misjonarzy w Krakowie zdał maturę i podjął studia filozoficzno-teologiczne w seminarium kapucyńskim.
Śluby wieczyste złożył w Krakowie w 1949 roku, zaś święcenia diakonatu przyjął w roku 1953. Po przyjęciu z rąk bpa Franciszka Jopa święceń kapłańskich w roku 1954 rozpoczął swoją długą posługę duszpasterską. Początkowo posługiwał głównie jako kaznodzieja, katecheta i spowiednik, jednak z czasem profil jego duszpasterskiej drogi stał się bardzo charakterystyczny.
W 1961 roku związał się z lotnictwem. Na lotnisku aeroklubowym w Krośnie jako pasażer po raz pierwszy poleciał z pilotem Henrykiem Selwą samolotem CSS-13. Od tej chwili towarzyszył lotnikom w ich pasji lotniczej, był wszędzie, gdzie go potrzebowali i zapraszali. Jak mówił: „Służę lotnikom, moim hobby nie jest lotnictwo, ale człowiek który lata”. To właśnie lotnicy nazwali go swoim kapelanem, w środowisku lotniczym znany jest jako ojciec Dominik, kapelan lotników. Często odwiedza lotniska aeroklubowe i prywatne, jest gościem honorowym wielu spotkań i zawodów lotniczych, wygłasza kazania, odprawia msze święte dla lotników i poświęca ich samoloty.
Upodobał sobie szczególnie duszpasterstwo wśród szybowników, towarzyszył im w zawodach w wielu krajach świata. Uczestniczył w Mistrzostwach Szybowcowych w Lesznie 1962 i rokrocznie tamże na mistrzostwach Polski, na Mistrzostwach Świata w Lesznie 1968, w Settimana Volovelistica w Bolzano 1972, na Mistrzostwach Krajów Socjalistycznych w Per koło Gyor na Węgrzech, w mistrzostwach Świata w Räyskälä w Finlandii 1976 oraz w Châteauroux we Francji w 1978 roku. W 1979 roku w Szwecji w Örebro na mistrzostwach Klasy Club i w tymże roku trasą Szwecja – Dania – Anglia – Francja – Włochy, we Włoszech na 2. mistrzostwach o Puchar Gór w Rieti. Także w Rieti w 1985 na Mistrzostwach Świata, a w Austrii w Wiener Neustadt w 1989 roku.
W Londynie otrzymał Złoty Krzyż Zasługi od Prezydenta Rzeczypospolitej za działalność harcerską i lotniczą (11 listopada 1989), został też wyróżniony Błękitnymi Skrzydłami za duszpasterską opiekę nad polskimi szybownikami. W styczniu 1993 roku został członkiem Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa.
27 marca 1994 roku został Honorowym Członkiem Aeroklubu Ostrowskiego (z okazji 50-lecia Aeroklubu). W lipcu roku 1994 był na Szybowcowych Mistrzostwach Europy w Rieti (Włochy). Został uhonorowany przez Aeroklub Polski odznaczeniem Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego (21 stycznia 1997). Od 5 stycznia 1998 roku jest członkiem Lotniczego Klubu „Loteczka” we Wrocławiu. 15 lipca 2002 roku przyjęto go na Honorowego Członka Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa im. gen. pil. Ludomiła Rayskiego.
Ojciec Dominik pamiętał nie tylko o lotnikach żyjących, ale i o tych, którzy odeszli na zawsze. Co roku, w dniu 10 grudnia, odprawiał w Krakowie Mszę Św. za zmarłych lotników. Bywał na wielu lotniskach w Polsce, spędził z pilotami w powietrzu na różnych typach i rodzajach statków powietrznych ponad 50 godzin, sam jednak nigdy nie został pilotem ze względu na słaby wzrok. W 2001 roku obchodził jubileusz 50-lecia swojej działalności lotniczej, w związku z czym w Sali Tradycji i Historii Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa odbyło się uroczyste spotkanie jubilata z lotnikami. Otrzymał serdeczne podziękowanie za długoletnią opiekę duchową i współpracę, a w ramach specjalnych podziękowań uruchomiono samolot CSS-13, aby na tym samym lotnisku ponownie mógł przeżyć wrażenia z pierwszego lotu.
18 października 2018 o. Dominik brał udział w uroczystości odsłonięcia tablicy upamiętniającej płk. pil. Bolesława Orlińskiego w Warszawie przy ul. Racławickiej 94, gdzie wybudował dom i mieszkał. Uroczystość odsłonięcia współorganizował Warszawski Klub Seniorów Lotnictwa oraz Urząd Dzielnicy Mokotów, o. Dominik dokonał poświęcenia tablicy upamiętniającej.
Jego wyjątkowa droga duszpasterska doceniana była również przez władze państwowe, co wyrażono m.in. poprzez uhonorowanie go takimi odznaczeniami jak: Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta), Krzyż Wolności i Solidarności, Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Źródło: Krośnieński Klub Seniorów Lotnictwa